- Şarkılarımı kesirli sayıları düşünerek yazdığım zamanlarda hep bir eksiklik duyuyorum. Evet, Nazmiye’si olmayan Süleyman Demirel gibi haller geliyor aklıma. Yani işte diğer bütünü tamamlayan unutulup gidiyor bazen. Bize de geride kalanın hüznünü anlatmak kalıyor. Tabi eğer, biraz olsun hüzün kalmışsa.
- Kendi bestem olan şarkılara pek bir özen gösteriyorum. Daha yürekten, yani tam olarak buramdan bir yerden söylüyorum. Böylelikle daha fazla alkış almayı başarıyorum. Bütün artı değerler benim oluyor. Başkasının değil tabi, biliyorum.
- Hip-hop şarkıları sevmediğimi röportajlarımda, tv programlarında, sabah sabah beni rahatsız eden üst komşumuzla yaptığımız boş konuşmalarımda, köpeğime yeni bir şarkı öğretme çabalarımda yer veriyorum.
- Sayı doğrusunda tek başıma ilerlemek, tek ayak gitmekten daha fazla zaman alıyor. Bütün gözlerin üzerimde olması, sonra bir sürü imza fotoğraf istemeler filan, sayı değerimin artmasını sağlıyor. Bir anda kendimi 10 basamaklı bir sayı olarak görüyorum. Bu yüzden bu değerim azalsın istemiyorum. Halk konserleri yapılacak, evden işe yürüyerek gidilecek, her bestem var diyenin şarkısı söylenecek.
(kaynak) (imza: abaküs)